FORUM WTR

Gość

Niestety nie dam rady i jest mi naprawdę żal, że ucieknie mi taka impreza.
Jutro jadę na 2 dni do Kwidzyna samochodem ( rower w bagażniku ale o tym cicho ). Po powrocie muszę być w domu w Myszkowie bo żona Małgorzata ( imieniny dziś ) w końcu mnie wymelduje z domu. I tak ciągle słyszę: " Ty to tylko jeździsz na rowerze".
Może uda mi się wyciągnąć ją do Istebnej.

Pozdrawiam, nie wypijcie wszystkiej słonej wody.
Krzysztof

jacek

Piotrek,napisałeś na forum ''supermaratonu''że nad morze jedziecie we 4.czy to zwykle przejęzyczenie czy ktoś się wykruszył?

Tomek

Pojechali w piątkę. Rebe, Robert, Łukasz, Marcin i Wiesiek. Zapakowali się u Rebego naleśnikami, poczekali do północy aby nie jechać w piątek trzynastego i parę minut po północy wyjechali. Jeszcze przystanek na Pogodnej u Roberta po czapkę dla Wiesia i w drogę. Pelni mrugających światełek i dobrego humoru. Najbardziej szalona impreza jaką kiedykolwiek widziałem. Pojechałem z nimi tylko do Azotów i sam zmarzłem choć byłem ubrany lepiej niż niektórzy z nich. Mam nadzieję że ktoś tam z góry się nimi zaopiekuje. Temperatura już spadła do 9 stopni.

Tomek

Rozmawiałem z Robertem między 12stą i 13stą, chłopcy moczyli nogi w Bałtyku, byli już po obiedzie i mieli niedługo wyruszyć w drogę powrotną.

Tomek

No i.... chłopaki pojechali nad morze i wrócili do Włocławka w jeden dzień. Zajeło im to pełne 24 godziny ale całą piątką wrócili i przeżyli. Niesamowity wyczyn. Mam nadzieję że mi rozsądek nie pozwoli nigdy na nic takiego. Gratuluje całej piątce.

Rebe

Powoli dochodzę do siebie i zgadzam się z Tomkiem . Tam u góry ktoś rzeczywiście nad nami czuwa i mieliśmy wielkie szczęScie .Obydwie noce były potwornie zimne i gdyby popadał deszcz- strach pomyślec. Jazda nocą to zupełnie nowe doświadczenie, pod Toruniem wjechaliśmy ( Łukasz nawet dosłownie) na wypadek i pierwsza awaria ,ale po wymianie dętki ruszamy dalej. Kolejno przejeżdżamy przez Toruń , Stolno , Grudziądz i o 7.00 lądujemy w Kwidzyniu.
Oglądamy zamek ,robimy kilka fotek -marzy nam się gorąca herbata - ale nigdzie
nie możemy trafic na otwarty lokal . Dojeżdżamy do Malborka , a w głowach tylko ta ciepła herbata i tu też ne do zdobycia.Tylko kilka fotek pod zamkiem.
Kilkanaście kilometrów za Malborkiem zatrzymujemy się w sklepie i anioł stróż wyprawy ,w osobie dobrej sprzedawczyni robi nam herbatkę.Do tego żarełko i optymizm wraca. Do Stegny już bliziutko ,ale dłuży nam się strasznie .Nareszcie jest ,jeszcze tylko przejazd diabelską drogą przez lasi morze .Słoneczko wyszło, jest pogodnie ,ale wietrznie i zimno .Kąpielą to trudno nazwac ,ale się pobrechtaliśmy.Przy plaży miła i niedroga knajpka - korzystamy z okazji- obfity obiadek poprawia i tak już radosne nastroje.
Nie ma co ukrywac - powrót był trudny , dla każdego z nas. W pewnym momencie Łukasz miał taki kryzys ,że był bliski rezygnacji ,tylko dzięki pomocy dojechał do Keidzyna ,a po odpoczynku i posiłku odżył niesamowicie.
Najtrudniej znosił trudy jazdy Wiesio i pod niego ustawiałem porządek jazdy do domu .Widziałem ,że chłopaki patrzą na mnie trochę wilkiem i atmosferka ze zmęczenia robiła się nerwowa . Mamy różne organizmy , każdy reaguje w sposób dla niego właściwy ,ą różnice wychodzą w w tak extremalnych warunkach.
Pozostałą trujkę przepraszam ,że zmuszałem ich do jazdy pod możliwości Wiesia , choc ich organizmy reagowały inaczej .
Przed Toruniem zatrzymujemy sie na posiłek ,ale organizm Wiesia jest już w takim stanie ,że nie przyjmuje posiłku .Nie chcę poganiać innychi mimo ,że sam też bardzo chcę odpocząć ,powoli ruszam z Wiesiem .Chłopcy na spokojnie robią przerwę potem drugą w Toruniu ,co powoduje ,że już nas nie dochodzą .
Nasz powrót , szczególnie od krzyżówek (Ciechocinek ) jest mordęga.
Ciemno ,żimno (bardzo0 i prawie rzygający ze zmęczenia Wiesio. Momentami wlekliśmy się 15km./h. Dojazd do domu traktujemy jak wybawienie ,ale warto było
Wszystkim uczestnikom szalonego przedsięwzięcia i kibicom w osobach Tomka i Henia którzy nas żegnali -dziękuję.

Siudek

No chłopaki, daliście czadu aż miło! Jestem na kolanach Shocked

. Rebe, z Twojego opisu naprawdę wali walką. Pozdrowienia!

Gość

Witam!
Chłopaki, przepraszam, ale nie dałem rady pojechac z Wami - praca! No i przede wszystkim gratuluję wszystkim takiego wyczynu! Napiszcie coś więcej.

jacek

Co tu dużo pisać.Wielkie słowa uznania dla waszego wyczynu od gucia.

Beata

Panowie! No to teraz na IMAGIS TUR Laughing

1008 czeka... Laughing

GRATULACJE!!!

Gość

SZACUNEK

Gość

GRATULACJE!!!!
Rozumiem, że w drodze powrotnej w bidonach była morska woda. Czy działa dopingująco?
Ja z tej Waszej trasy zrobiłem 2 dni wcześniej odcinek Kwidzyn - Malbork - Kwidzyn 85 km. Ale porównanie.
Jeszcze raz gratuluję wyczynu, no i może kiedyś też się załapię.
Krzysztof