FORUM WTR

Beata

Już niedługo tj. 11 sierpnia czeka mnie egzamin z wytrzymałości - 301 km Laughing

Na maraton jedziemy w trójkę, Ja, Wiesio i Jarek, a więc problem wpakowania roweru do pociągu się rozwiązał.
Wink

Ale i tak będzie brakowało Cię Piotrze, maraton bez Ciebie? Crying or Very sad

Gość

Moluś

Nie będziecie sami. Tego samego dnia przebrniemy egzamin na maratonie w Głuszycy koło Wałbrzycha (1751 m przewyższenia na 54km Shocked

).
Powodzenia.

Gość

Moluś

Gość

Powodzenia życzę wam wszystkim Wink

Tomek

Rebe

Że nie wiem kiedy rower o...
Smutno mi Boże
Trzymam kciuki , a gul mi lata potężny, wszak w Choszcznie zaplanowałem robic swoją życiówkę ( 453 km.) , no i jest to ostatnia lewa " Wielkiego Szlema" którego zaliczenie już uwzględniam w planach na przyszły rok jako priorytet , a wszystko inne jako starty przygotowawcze.

Beata

Witam!l
Dzięki za wszystkie gratulacje!!! Laughing

Kilka słów na temat tego maratonu.
Wystartowałam o 8:15, Wiesiu i Jarek o 9:00, jako że jechali krótszy dystans - 152 km.
Od początku (jak zwykle) grupa mi odjechała, nie goniłam, w głowie miałam tylko jedno, jedź swoje a trzy setka pęknie.
Jarek dogonił mnie na 66 km, tuż przed punktem kontrolnym i ich skrętem na mniejszą pętlę, Wiesiu został w tyle, przestraszył się kostki brukowej(mój góral w tym miejscu był górą). Od punktu żywieniowo-kontrolnego jechałam razem z kolegą z Kołobrzegu, a właściwie wyprzedzając się na wzajem, ja jego na podjazdach, on mnie na zjazdach i od czasu do czasu wymienialiśmy kilka zdań. Jazda wspólna trwała do 150 km, bo tuż za Szczecinkiem coś zazgrzytało w moim siedzeniu i było prawie pionowe( oczywiście nie miałam kluczy)obluzowała się jakaś śrubeczka. Z takim pionowym siedzeniem jechałam aż do następnego punktu kontrolnego - 240 km. Nie umiem opisać jaki ból mi towarzyszył jak zdziałam z roweru na punkcie. Panowie sędziowie troszeczkę je poprawili i pojechałam dalej. Zabrałam się z dwójką ludzi na rowerach szosowych, siedząc im przez 50 km na kole, jechaliśmy z prędkością 28 -32 km/h. 11 km przed metą nie wytrzymałam tego tema i puściłam koło. I za te 50 km IM DZIĘKUJE. Do mety dojechałam sama, było już ciemno - 21:13. Radość ogromna, gratulacji od koleżanek i kolegów czekających na mecie było ogrom. Na mecie dla każdego kto ukończył czekało piwko od sponsora. A później była wspólna zabawa przy ognisku. Opowieściom nie było końca.....
Mój czas to 12godz.58 minut, a czas oficjalny(sędziowski) 13 godz.
W swojej kategorii zajęłam 1 miejsce, w open 42( nie wiem ile osób ukończyło ten dystans). Przewyższenie na 301 km - 1800.
Wiesiu był 5 w M4, a Jarek 4 w M2. Oczywiście dystans 152km, czasów nie pamiętam, wiem tyle, że Jarek przejechał ze średnią około 35km/h
To tyle.... Very Happy

Teraz czas na Kołobrzeg Very Happy

Moluś

Ładnie, ładnie Beatko, 300km na góralu Shocked

.
Może kiedyś ja się skuszę na taki maraton dla odmiany, ale pod warunkiem, że nie będziesz mi uciekała Very Happy

.
Moje GRATULACJE dla wszystkich.

Gość

No proszę, jak tu nie byc zafascynowaną członkami WTR-u??? Gratuluję Beatko!!

Gość

no i oczywiście gratulacje ode mnie, 300 km hmm chyba nie na moje nogi podziwiam .... i gratulacje

Piter

Beata a kiedy Ci się skończą baterie? Może na słabszych dam radę gdzieś pojechać z Tobą. Nie masz sobie równych nie tylko w naszym mieście. Jestem pod wieeeeeelkim wrażeniem. W przyszłym tygodniu mam nocki więc koniecznie musimy gdzieś razem pojechać żebym mógł Co osobiście pogratulować

Beata

Piotrze moje baterie może nie są wieczne, ale daleko im do wyładowania. A z Tobą na przejażdżkę zawsze z chęcią pojadę. I ja muszę Ci pogratulować i posłuchać na żywo relacji z objazdu wyspy.

Rebe

Mała próbka szalonego talentu naszego przyjaciela z maratonów ,Adasia
vel Czarnego Ogiera zwanego też Adaggio.
I znów na rower przyjdzie siąść.
By jechać w Polskę tam gdzie bądź.
Rozpędzić w żyłach czerwień krwi.
Gdy we łbie myśl ta jedna tkwi.
"Przejechać dopinając celu."
A to rozumie dziś niewielu.

Dystanse te przywodzą strach.
To z kumplem grajmy może w szach?
Na piwko do ogródka skoczmy.
I wzrokiem błędnym po osiedlu toczmy.
A kupmy może sobie kija?
Przekujmy rybie hakiem ryja!

O nie, nie dla nas takie "czary".
Bierzemy z sobą się za bary.
Jedziemy cicho długą szosą.
I zanim śmierć zamachnie kosą.
Radości naszej słychać wycie.
To takie maratończyka życie.